Według Zbigniewa Gołąba językowa pożyczka kentumowa. Od *kury/kur&v-a = prostytutka, nierządnica”, drugą postać poświadczają wszystkie języki słowiańskie, już w języku cerkiewnym redakcji serbskiej kur Gołąb za Wiktorem Władymirowiczem Martynowem zestawia wyraz z greckim ([krios]) potężny, pan i staroindyjskim śra silny, bohaterawestyjskie s;ra ts.. Wszystkie formy z praindoeur. *K'euH = pęcznieć, puchnąć&#;, w związku z tym *kury (*kour&#) mogło po prostu znaczyć dojrzała, dorosła kobieta[6]. Aleksander Brückner podsumowywał krótko: prasłowo; wszędzie tak samo, tylko na Rusi, zamiast tego cerkiewne blad' (por. bledzin syn);[7]. Według Andrzeja Bańkowskiego to obelżywe słowo (w języku polskim zapisane po raz pierwszy w 1415 r.) często cytowane w aktach sądowych i w staropolskich kodeksach prawnych obłożone sankcjami (gdyby mać jego kurwą mianował, w takąż winę skazujemy ji być upadłym). Starsza postać *kure; zachowana reliktowo w najczęściej używanym wyrażeniu kurwie macierze syn (1396, 98, 1404, 11, 14, 27, 28, 29, 34, 36 w rotach sądowych), gdzie formę kurwie należy interpretować jako dopełniacz rzeczownika liczby pojedynczej (nie jako przymiotnik), jak w wyrażeniu ;kurwy macierze syn& (1402, 27, 33); kury, ;kurъve[uwaga 1] ← *kour-ū-s „kobieta niezamężna”, greckie koúra, koúrē, kóra, kórē, kṓra ts. (*kour-ā skąd też ewentualnie staro-wysoko-niemieckie huora, niemieckie Hure). Sens pejoratywny rozwinął się z wyrażenia †kurъve †matere †synъ = „syn niezamężnej matki” = „syn nieznanego ojca; bękart-wyrzutek, nie należący do rodu”. W XVI wieku „kurwa” jest zwykłą nazwą zawodowej prostytutki z licznymi derywatami[4].
uwagi:
no i fajnie.Może wpisuj "motyla noga" jak już musisz
Poprzedni temat
Lista tematów
