z ciekawości - Kukis w jakis laczkach machnąłeś setkę ?

W Adidasach, nie znam modelu. Kupiłem je 2 lata temu za niecałe 200 zł. Jakieś 1400 - 1500 km przebiegu mają.

Przymierzyłem 5 par i wybrałem reebokie, mam nadzieje ze bede sie dobrze sprawować, a w Luboniu byłem i ciężko z rozmiarem

Pany, prośba

Kolega zadzwonił i prosi o radę. Przeciążył kolana na rowerku stacjonarnym. Wczoraj nie dal rady przebiec dystansu, który sobie założył. Ja nie mogę mu pomóc bo nigdy z kolanami nie miałem problemu. Koleżka prosi o radę czy są jakieś specyfiki, które mógłby zażywać, ewentualnie jakieś super maści, może ktoś z was używał i może coś polecić. Oczywiście rady typu odpoczynek to sam mu mogę dać

Opis bólu --> cytuję "no napierdala w kolanach"

Wizyta u fizjo, raczej odpada. Jakiś czas temu po operacji kolana był u fizjo, który skasował go 100 zł, pomasował 40 minut i nic nie pomogło.

W luźnej rozmowie powiedziałem mu kiedyś, że nalezę do elitarnej grupy biegaczy z mecz.pl. Przypomniał sobie teraz o tym i powiedział, że skoro w grupie tej są sami wymiatacze i eksperci to na pewno ktoś coś doradzi.

Nie zawiedźcie mnie zatem

Na lekki ból w kolanie ortopeda zalecił mi 1 saszetkę dziennie MediStav (chyba dostępny bez recepty). Może minimalnie pomaga, bo i tak kiedy zacząłem to brać już prawie nie czułem bólu.

Może kolega się przejść do ortopedy, choć terminy pewnie paromiesięczne.

i niech określi kiedy pojawia się ból i gdzie jest (przód-tył, góra-dół, od środka-od zewnątrz, kość-ścięgno/więzadło)

dzięki Kukis, podstawek napisałem mu żeby się określił z tym bólem.

z kolanami (a dokładniej z jednym) problemy to ja

Po styczniowej wywrotce i wtórnym zerwaniu więzadło + uszkodzeniu łąkotki stosowałem tak:

- kompres żelowy (mam od ponad roku zawsze przygotowany w zamrażarce), koszt w aptece ok 30-40 zł, taki w foliowym opakowaniu, lepiej kupić jak największy,aby pokrywał jak największą powierzchnię kolana; szczególnie przydatny przy opuchliznie, pojawieniu się płynu w kolanie, pomaga również w uśmierzaniu bólu;

- żel DIP RILIF (cyt. z opakowania: "Stosować w: (...)bólach mięśniowych, bólach w tkance włóknisttej, ścięgnach i więzadłach; bólach i obrzęku wskutek uszkodzeń powysiłkowych, urazów stawów z naderwaniem więzadeł, kontuzji sportowych) - pomagał a Mentol zawarty w żelu dodatkowo dawał ulgę w bólu i fajnie chłodził.


To tak na szybko, bo z info jakie podałeś to bardziej szaman mu pomoże niż elitarna grupa biegowa
Co to za operację kolana miał Twój ziomek ?
Niech też się do lekarza zapiszę (w końcu się doczeka).


btw. w czw byłem na konsultacji ze swoim kolanem:
(-:

może Pan truchtać

jacyś kibice ?

Dzięki Radek

To była operacja na zerwane wiązadła krzyżowe z tego co pamiętam.

III Rzeźniczek, 21.06.2014

Nie wiedziałem do jakiej szufladki to włożyć, na co się nastawiać. Nigdy nie biegałem po górach, kilka razy ze szwagrem u niego robiliśmy ciekawe trasy, lecz temat biegu górskiego nie był mi znany. Pewnego razu podczas imprezy przy alkoholu ( ) padł pomysł, by próbować sił w Rzeźniczku. Zgodziłem się, nie oglądałem filmików, nie czytałem. Zostawiłem to za sobą. Do czasu aż szwagier pokazał mi filmik. Wtedy zacząłem myśleć, że może być ciężko. Treningi wyglądały jak wyglądały, na pewne sprawy wpływu się nie ma.

W Cisnej byliśmy dzień wcześniej, widziałem Rzeźników, którzy docierali po biegu na przepak. Niektórzy wyglądali na zajechanych, inni lajtowo. Atmosfera zaczęła się udzielać. Było ciekawie. Zakupiłem Rzeźnickie browary - poszłą próba jednego - niezły, cena również - 9 zł.
Z rana pobudka, małe śniadanie, sprawdzenie czy wszystko jest i w drogę. Kolejka nas wywiozła kawałek za miejsce docelowe, staliśmy dobrych kilka minut, było zimno ale kij, dało się znieść. Trasa została wydłużona, by wszyscy mogli jednocześnie wystartować. I to była dobra myśl. Pierwsze dwa km niezłą jakościowo drogą, robiłem je ze szwagrem wolno, jednak na drugim postanowiłem się przedrzeć do przodu i zrobiłem dobrze, jednak za późno, trzeba było już wcześniej być w przodzie. Trzeci km to przez trawę pod górę, zaczęło się robić wąsko, korkować, nie było jak wyminąć, wybijało to z rytmu. Leciało spokojnie, przede mną kilka osób, w tym kobieta, która cisnęła ładnie. Gdzieś na 8 km zahaczyła o konar, upadek, wyglądało nieciekawie, ktoś ją zaczął zbierać. Czułem się nieźle, nie szarżowałem, by nie przedobrzyć, cały czas wiedziałem że najgorsze przede mną. Bodajże piętnasty km - jakiś zbieg, słyszę doping, wpadamy na jedyny punkt kontrolny. Na szybkości biorę izotonik i pod górę. Zajebistą górę. Próbuję się jakoś wdrapać, idzie nawet nieźle, zawsze wolałem podbiegi i tym razem się to potwierdza. Wyprzadzam chyba z 3 gości, którzy później na zbiegu mnie biorą. Pogoda zmienna, poczatek świetny do biegania, później wieje, pada deszcz, za chwilę wpadamy gdzieś niżej, gdzie ciężko oddychać, gorąco. Do tego spore błoto. No i na całej trasie trzeba cały czas patrzeć pod nogi. Konary, gałęzie, kamienie - tego jest mnóstwo. Gdzieś chyba na 18km biegnę z facetem w moim wieku. Za chwilę zahaczył o konar, upadek, koziołki, kolano rozwalone. Pomagam mu się zbierać, mówi że łapią go skurcze, naciągam nogę. Stracony czas nieistotny, inaczej nie można było. Biegniemy dalej, znów jakieś podejście, znów coś nadrabiam do reszty. Zapomniałem popatrzeć sobie kiedy jest ostatnie podejście i tak na trasie słyszę - ta górka to już ostatnia, później będzie ok. A tu wafel - jest zbieg i kolejne podejście. Chciałem już ten zbieg do Cisnej, choć słyszałem że sporo błota na nim ma być. Mijamy piękne tereny, z których widoki są cudowne, delektuje się nimi na szybkości, udało się nawet jakieś fotki w biegu zrobić.
Pojedyncze osoby dopingują gdzies na trasie, Jest świetnie, czuję się dobrze, biegne swoje, zmęczenie jest ale myślałem o przyspieszeniu a z drugiej strony bałem się tego co może mnie jeszcze czekać. Kogoś wyprzedziłem, ktoś mnie minął, zostaje jakieś 3km do końca. Słychać muzykę na Orliku, gdzie była meta, doping ludzi coraz głośniejszy - jak fajnie, końcóweczka. Przedzieram się przez jakieś krzaczki, kawałek prostej i zaczyna się zbieg. I to jaki zbieg, robiłem go lekko, bez przyspieszania, paznokcie (dwa które są już na wykończeniu) wbijają się w przednią część buta - zwalniam, boli jak diabli, zwalniam. Mięśnie w nogach czułem jak nigdy wcześniej, chyba się przegrzały totalnie. Trasa była wydłużona i nie wiem skąd wkręciło mi się, że ma 28km, nie chciałem przyspieszać bo wedle tego jeszcze kawałek mi został. Wpadam w końcu na równe, wygląda na koniec zbiegu. Jakieś zarośla, jest potoczek, grupa ludzi robi cały czas hałas. Bez chwili wahania ładuje się w wodę, są brawa. Wybiegam i od razu skurcz (głupi człowiek chciał się ochłodzić ), szybko jakoś sobie z nim radzę. Jakiś gość krzyczy, że jeszcze 500metrów, ładuj. Patrzę na zegarek i myślę - taki wał, jeszcze przecież do mety znacznie dalej. Wbieg pod górę, ludzie siedzą na zboczu i dopingują. Wtedy zahaczyłem o jakieś korzenie, mały upadek (szczęście, że nie poleciałem na dół), pytają czy pomóc, zbieram się szybko, mówię że nie i ładunek do mety. Po chwili patrzę a tu podbieg i tory - czyli końcówka. Niesamowity hałas, z nikim się nie ścigam, delektuje się tymi ostatnimi metrami. Biegnę tymi torami uśmiechnięty, dzieciaki (nie tylko, jednak w większości dzieci) wystawiają ręce do "piątek" - pierwszemu chłopakowi mówię - sorki, ale brudna z błota - tylko widze uśmiech i przybijam, następnie pewnie jeszcze z czterdzieści. I tak sobie cisnę do mety, jest przepięknie. Najmocniejsza "piątka" dla siostry, wpadam szczęśliwy na metę.

Kiedyś za bardzo nie wiedziałem jak można 'biegać' kilometry tempem np. 11min/km - teraz już wiem, że można. Nie wiedziałem, że można zbiegać tempem 6min/km - teraz wiem, że można

Podsumowując imprezę, już po opadnięciu emocji było naprawdę super. Mogę śmiało polecić.
Koszulka ładna, medal również.

Miejsce: 43/414
Czas: 3:02:16 (czas z zegarka 3:02:00)

Wygrał Marcin Świerc z czasem 2:10

Gratulacje, za rok Rzeźnik : ) ?

Dziękuję Chciałbym, po tym biegu mam namiastkę całości. Z pewnością jest ciekawie i ciężko. Jednak o to w tym wszystkim chyba chodzi.

Czyli wrażenia pozytywne z pierwszego biegu górskiego? Nie przeszkadzały Ci właśnie te wszystkie trudności? W sensie np. "pierdo'lę te biegi górskie i tylko po asfalcie"

Tak jest, bardzo pozytywne. Były chwile podczas biegu, gdy sobie mówiłem właśnie słowa w stylu do tego co piszesz podstawek Szczególnie na zbiegach w końcówce.
Na asfalcie patrzysz tylko na rywali, przeważnie jest gładko, bez przeszkód a podczas takiego biegu cały czas trzeba patrzeć jak wygląda podłoże, co cię czeka za ułamki sekund. Niezła gimnastyka

Sezon ogórkowy w pełni

ja silke cisne. Przynajmniej juz mi znajomi nie mówia " ale Ty schudles od tego biegania"

Vendetta, ale Ty schudles od tego biegania

ja z kolei po celnej radzie bodajze jerome na bolace dupsko - 'trzeba po prostu wiecej jezdzic' i po tym co ujrzalem na urlopie, zapalalem miloscia do roweru i ostatnio skupialem sie glownie na tym. oprocz tego przenioslem treningi na rano, ale jakikolwiek specjalistyczny trening typu tempo albo interwaly konczy sie kryzysem popoludniowym, ze najchetniej walnalbym w kime okolo 15-16tej. niestety ta opcja nie wchodzi w gre wiec dopoki nie przywykne to cykam tylko lekkie.

zreszta sezon faktycznie ogorkowy, zawody w okolicy glownie na cele charytatywne z wysokim wjazdowym i mocno amatorska stawka, wiec odpuszczam. jak sie wreszcie ogarne z treningiem to zrobie jakis plan i zawody na jesieni... oby...

Na początku gratulacje Platini za Rzeźniczka, już z samej relacji widać, że to naprawdę piękny bieg... rozmawiałem też z kilkoma znajomymi, którzy pojechali tylko kibicować, a ostatecznie... wzięli udział (jeden nawet w butach do TRI, zamiast na nawierzchnie górską). Umierał na trasie, skurcze go połapały, ale mówił, że bieg wspaniały. Jeden z moich celów i wierzę, że kiedyś też się z nim zaprzyjaźnię – choćby z tym Małym!




Prawda, ale w ostatnią niedzielę (jak to określił kolega) obaliłem "ćwiatkę nad morzem"

Pełen SPONTAN – tak chyba należałoby zatytułować bieg (06.07.2014 r.). I chyba dlatego był tak piękny i dał mnóstwo powoli uwalnianych już na trasie endorfin, chyba też dlatego go zapamiętam

Pomysł zrodził się gdzieś ok. 23:00 w sobotę, czyli jakieś 4 h przed wyjazdem w pomorskie i jakieś 19 h przed wystrzałem startera! Szybkie sprawdzenie kalendarza biegów w pomorskim - klik, klik na maratonypolskie.pl i wyskakuje zdaję się idealny bieg – niezadługo i o odpowiedniej godzinie - zdążymy dojechać.

III Ćwierćmaraton Szwajcarii Kaszubskiej - 11,5 km - Kaszuby Biegają 2014

Cel obrany, pozostała najtrudniejsza część zadania. Jak powiedzieć o tym żonie ? Kolejny raz przekonuję się, że odpowiednie planowanie to podstawa. Plakat biegu informuje – Przodkowo koło Gdyni – idealnie, myślę sobie – rybka w Gdyni – rodzinka na plażing a ja jako, że z tych mniej leniwych na running. I wszyscy powinni być zadowoleni. Ku mojemu zdziwieniu plan zaakceptowany i to dość łatwo

Przodkowo – mała miejscowość, więc na start biegu łatwo było trafić, najważniejsze, że były pakiety startowe, a w nich – numer, czip, do wyboru: smycz „Kaszuby Biegają” lub 2 batony (marsy/snickersy) lub brzoskwinia lub kubek do dziś nie wiem dlaczego z obrazkiem piłki nożnej (?). Po biegu posiłek regeneracyjny. Numer dostałem 329, czyli nie masówka ale trochę ludzi jednak biegnie, jeszcze prośba o kilka upamiętniających fotografii i przy okazji zapytanie o trasę:



No to ładnie sobie myślę, 30 stopni C, duchota unosząca się w powietrzu a my po górkach będziemy sobie latać Ustawiony na starcie czekam na wystrzał, aż tu nagle grzmot z nieba po raz pierwszy – wszyscy śmiech, po raz drugi – ktoś rzuca



podczas odliczania do startu uderzył ponownie, 3, 2, 1, 0… start.

Banan nie znika z twarzy znowu biegnę w zawodach. Nie po rekordy, nie po zarzynanie się (bo jak po 3 h snu i jeszcze 45 min w samochodzie gdzieś na stacji benzynowej pod Mławą), po prostu biegnę dla biegania. Mieli rację – zbieg, podbieg, dół, góra, znowu zbiegamy i podbiegamy i z asfaltu na kocie łby, niektórzy przechodzą z truchtu do marszu, zaczyna kropić, za chwilę padać, 4 km już leje konkretnie. Oglądam się za siebie i widzę tylko kolorowe koszulki i ścianę deszczu. Pięknie, naprawdę – ciepły deszcz spływa nawet do uszu zatkanych słuchawkami

Co chwila ktoś rozkłada ręce i słychać tylko głośne i dodające otuchy „aaaaaaaaa”. Przez deszcz zapominam nawet o długich podbiegach. Wszyscy od biegaczy, przez strażaków zabezpieczających trasę, po wolontariuszy podających wodę mają kompletnie gdzieś że pada. Ludzie ze stojących samochodów machają jednocześnie kręcąc chyba z podziwu głowami. Mijają kolejne kilometry, wpadam uśmiechnięty na metę, łamiąc nawet „godzinę”, dostaję medal na szyję, gratulację od spikera i słowa:



czyli musiałem dobrze wyglądać Po takim biegu nie mogło być inaczej

Szamka.
Pomidorówka czy żurek ? Tym razem żurek proszę, dalej chleb ze smalcem, ciepła herbata, ciastki, krówki.

2 kamyczki do strumyka organizatora – zabrakło kutych medali dla wszystkich i słabe zabezpieczenie trasy (ruch wahadłowy to nie jest najlepszy pomysł podczas biegu).

Czas 0:59:44 – 11,5 km – 165/313 open, tempo 5:12min/km

Podsumowując – RUN for FUN i do następnego B I E G O W E G O !



V - siłka, McK-rower, ja z kolei, że nie mogę normalnie cisnąć to chyba przekonałem się do basenu, który dotychczas mnie trochę nudził (kwiecień - 11,6km; maj - 23,8km; czerwiec - 15,95km; lipiec na razie - 6 km).

a propos biegania i chudnięcia:
http://biegologia.pl/jaka-sylwetke-powinien-miec-biegacz/